Kabul etmek ve Yüzleşmek
Merhaba bu hafta olanları olduğu gibi görebilmek ve bakabimekle ilgili bir yazı sizi bekliyor
Gerçekleri veya gerçek olmayanları görmek bence cesurların işi.
Kendimizi kandırdığımızın bazen farkına varmıyoruz ve olayların veya kişilerin biz nasıl istersek öyle oldukları ve olmaları gerektiğine dair güçlü isteklerimiz oluyor ve gerçekten ne kadar uzak yaşarsak o kadar büyük hayal kırıklıkları da yaşanabiliyor
Beğenmediğimiz gerçeği kabul etme cesareti beraberinde bazı duygular getiriyor
Korku, Öfke, Hayal kırıklığı ve belki Yas.. Bakmanın kolay olmadığı duyguları görmezden gelmek bizi gerçek olmayana götürür
Çok değer verdiğim eğitmenlerimden biri şunu söyler '' Anlık hazlar için uzun vadede mutluluğu seçmekten vazgeçmek '' Yani kendimizi kandırdığımız şeyler geçici ve anlık hazlar verebilir ama bedeli uzun vadeli mutluluğu kaçırmaksa buna değer mi?
Kabul etmemenin ilk göstergesi reddetmek, veya başka şekilde olsaydı beklentisiyle yaşamak
Halbuki olan o şekilde oldu ve bunu görebilir miyiz?
İlk başta gerçekten can acıtıcı olabiliyor zamanla netleşmeye başlıyor
Diğer işaret te sürekli birşeyleri değiştirmeye çalışmak daha iyi olma beklentisi
Kabulün içinde çok fazla eylem olmadığını görüyorum
Hissetmek var
Yüzleşmek te zaten bu demek değil mi?
Görmek
Bakmak
İlk kez görür gibi merakla
Ve gördüklerin ne hissettiriyor bununla kalmak
Duyguna kavuşup onunla buluşmak ve sonra ilerlemek
Araçlar kullanarak ne hissettiğimize bakabiliriz mesela çizim yaparak, yazarak, meditasyon yaparak sadece oturup nefes alıp verecek zamanı kendimize vererek
Bakmaya cesaret ettiğimizde korktuğumuz kadar korkunç olmadığını görebiliriz belki
Zannettiğimiz gibi olmayabilir ve kendi yolumuza yön verebiliriz
Hangisini seçerdin?
Bir hayalde yaşamayı mı?
KENDİNİ YAŞAMAYI MI?
Gerçek kötüdür diye birşey yok
Bence uydurulmuş bir masaldan iyidir..